«Όταν ένας λαός ξεχνά την ιστορία του, τότε είναι καταδικασμένος να κάνει τα ίδια λάθη», λέμε πολύ συχνά. Η Ιστορία μπορεί να μας δώσει πολύτιμα συμπεράσματα για το σήμερα. Έτσι, ο τρόπος που βλέπει ο καθένας την ιστορία, δείχνει και τις διαθέσεις που έχει για το μέλλον.
Με αφορμή την 28η Οκτώβρη, την έναρξη του πολέμου και τη ναζιστική κατοχή που ακολούθησε τα χρόνια 1940- 1944, παίρνουμε την ευκαιρία να δούμε και να σχολιάσουμε την ιστορία που μας ‘διδάσκει’ η Χρυσή Αυγή. Τι λένε για τον Χίτλερ, τι λένε για τους Έλληνες συνεργάτες των ναζί στην κατοχή, τι λένε για το ΕΑΜ; Έτσι, θα πάρουμε μια ιδέα για το τι οραματίζεται για την Ελλάδα του 2012.
Τι λένε οι ίδιοι για τον Χίτλερ;
«Γερμανική νύχτα της 30ης Απριλίου 1945, κατά την οποία ο Αρχηγός του Γερμανικού Ράιχ κι οραματιστής της Νέας Ευρώπης Αδόλφος Χίτλερ έθεσε μόνος Του τέλος εις την γήινη παρουσία Του».
«Πιστοί στα λόγια του Μεγάλου μας Αρχηγού. Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νοιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί… HEIL HITLER!»[i].
Ο συγγραφέας των παραπάνω είναι ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος. Πολλές φορές ισχυρίζεται ότι αυτά τα έγραφε παλιά. Όμως, ακόμα και σήμερα η Χρυσή Αυγή έχει την ίδια λατρεία και πίστη για τον Χίτλερ.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης μόλις πέρσι αναρωτιόταν:
«Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης κι ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου αν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (που οι Δημοκρατίες, ή μάλλον οι Εβραίοι- σύμφωνα με τον Στρατηγό Μεταξά- κήρυξαν στην Γερμανία) δεν σταματούσε την αναγεννητική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; Είναι βέβαιο πως θεμελιώδεις αξίες που πηγάζουν ως επί το πλείστον από την ελληνική αρχαιότητα, θα κυρίευαν πνευματικά όλα τα κράτη και θα όριζαν τις τύχες των λαών»[ii].
Πέρα απ’ τις ιστορικές ανακρίβειες για το ποιος κήρυξε τον πόλεμο, το ανησυχητικό είναι τι εννοεί ο Κασιδιάρης όταν μιλάει για «αναγεννητική πορεία» και για «θεμελιώδεις αξίες». Στρατόπεδα συγκέντρωσης, Άουσβιτς, Ολοκαύτωμα, πόλεμος, καταναγκαστική εργασία, προσωπολατρία για τον Αρχηγό του κράτους, κανένα δημοκρατικό δικαίωμα, είναι οι «θεμελιώδεις αξίες» για τη Χρυσή Αυγή.
Τι έκαναν οι Ναζί στην Ελλάδα;
Αλήθεια, γνωρίζει ο Κασιδιάρης ποια ήταν η… «αναγεννητική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού» στην Ελλάδα; Γνωρίζει ότι επί ναζιστικής κατοχής, η Ελλάδα πέρασε έναν μεγάλο λιμό; Ότι είχαν επιταχθεί όλα τα αγροτικά προϊόντα- σε βαθμό που για την αγορά λαδιού, κάποιος έπρεπε να στραφεί στη μαύρη αγορά, μιας και το λάδι ήταν σπάνιο είδος και πανάκριβο.
Η Αθήνα θύμιζε κάποια υποβαθμισμένη τριτοκοσμική χώρα, όπου η ανθρωπιστική κρίση είχε χτυπήσει κόκκινο. Ένας Σουηδός διπλωμάτης και μέλος του Ερυθρού Σταυρού, ο Πολ Μον, έγραφε για την Αθήνα του 1942:
«Η πόλη παρουσίαζε θέαμα απελπιστικό. Άνδρες πεινασμένοι, με τα μάγουλα ρουφηγμένα, σέρνονταν στους δρόμους. Παιδιά, με όψη σταχτιά και γάμπες λιγνές σαν πόδια αράχνης, μάχονται με τα σκυλιά γύρω στους σωρούς των σκουπιδιών. Όταν το φθινόπωρο του 1941 άρχισε το κρύο, οι άνθρωποι έπεφταν στους δρόμους από εξάντληση. Τους μήνες εκείνου του χειμώνα σκόνταφτε κανείς κάθε πρωί πάνω σε πτώματα»[iii].
Οι ναζί μαζί με την πείνα που επέβαλλαν προχώρησαν και σε θηριωδίες. Προχώρησαν στον μαζικό αφανισμό των Ελλήνων Εβραίων, ενώ εκκαθάριζαν ολόκληρα χωριά (βλέπε Δίστομο, Καλάβρυτα, Χορτιάτης), χωρίς να κάνουν διακρίσεις σε άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους.
Κι όμως, ο Κασιδιάρης βλέπει την «αναγεννητική πορεία και τις αξίες της ελληνικής αρχαιότητας» σ’ όλα αυτά!
Λίγα λόγια για το ΕΑΜ
Τον ελληνικό λαό τον έσωσε το ΕΑΜ. Το κίνημα αυτό υπό την ηγεσία του ΚΚΕ, πολέμησε με όπλα τον κατακτητή, απελευθέρωσε περιοχές, οργάνωσε την Εθνική Αλληλεγγύη- ένα είδος Ερυθρού Σταυρού-, οργάνωσε νικηφόρες απεργίες στις πόλεις. Το ΕΑΜ και το στρατιωτικό σκέλος του, ο ΕΛΑΣ, με 100.000 ένοπλους εθελοντές στρατιώτες, ήταν αυτό το κίνημα που μπόρεσε να χτυπήσει τους ναζί κατακτητές. Αυτό που έλειπε από το ΕΑΜ/ ΚΚΕ ήταν μια μαρξιστική ηγεσία, που να συνεχίσει τον αγώνα μετά την κατοχή και να βοηθήσει τον ελληνικό λαό να πάρει την εξουσία στα χέρια του.
Όμως, αυτό δε μειώνει τον ρόλο που έπαιξε το ΕΑΜ στα χρόνια της κατοχής, την ώρα που οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις είτε συνεργάζονταν με τους ναζί κατακτητές, είτε είχαν αυτοεξοριστεί και διεκδικούσαν το χρίσμα του πρωθυπουργού από τον… Τσώρτσιλ!
Χρυσή Αυγή: υπέρ των Ελλήνων συνεργατών των Ναζί!
Η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει ξεκάθαρα τους ναζί κατακτητές. Σε πρόσφατο άρθρο τους, για την ίδρυση του ΕΑΜ, σχολιάζουν:
«Το στρατιωτικό σκέλος του ΕΑΜ, ο διαβόητος ΕΛΑΣ, ιδρύθηκε στα χαρτιά λίγους μήνες αργότερα (τον Ιανουάριο του ’42). Όμως, η ουσιαστική έναρξη της μαζικής συμμοριακής δράσεώς τους, τοποθετείται στις αρχές του 1943. Ήταν η αρχή των δεινών του Ελληνισμού…»[iv].
Οι χυδαίοι! Οι ξεφτίλες! Οι αναίσχυντοι! Οι αλήτες λένε ότι η αρχή των δεινών του Ελληνισμού δεν ήταν το 1940, με την έναρξη του πολέμου. Δεν ήταν τον Απρίλη του ’41 με την έναρξη της ναζιστικής κατοχής. Όχι! Γι’ αυτούς η έναρξη των δεινών ξεκίνησε όταν το ΕΑΜ οργάνωσε το αντάρτικο!
Την ίδια ώρα που κατηγορούν το ΕΑΜ, τάσσονται υπέρ της κυβέρνησης Τσολάκογλου (της ελληνικής κυβέρνησης που συνεργάστηκε με τους ναζί στην κατοχή), λέγοντας ότι πολέμησαν για μια «έντιμη ειρήνη»[v].
Ενώ, δεν ξεχνούν να τιμήσουν τα «τάγματα ασφαλείας», τα «τάγματα ευζώνων» και τις «ομάδες χ», δηλαδή τους Έλληνες συνεργάτες των Ναζί, που έφτιαξαν στρατιωτικά σώματα και πολεμούσαν τον ΕΑΜ- την ώρα που υπήρχε ναζιστική κατοχή!
«ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στους Νεκρούς ΗΡΩΕΣ των Τ.Α. των Τ.Ε. και των Ομάδων Χ. ΖΗΤΩ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝ ΜΑΧΗΤΗΣ», βροντοφωνάζει η Χρυσή Αυγή μέσα από τις στήλες του περιοδικού της νεολαίας της[vi]. Μάλιστα, μέσα από το ίδιο το άρθρο, παραδέχονται ότι:
«Είναι αλήθεια ότι τον οπλισμό τους τα Τ.Α. και τα Τ.Ε. τον έλαβαν από τον γερμανικό στρατό».
Αυτούς που πολεμούσαν μαζί με τους ναζί- αυτούς εξυμνούν τα καθάρματα της Χρυσής Αυγής! Αυτοί τολμούν να μιλούν για «υπεράσπιση της πατρίδας», αυτοί τολμούν να μιλούν για «αγώνες», αυτοί τολμούν να μιλήσουν ακόμα και για «τιμή».
Τέλος: για τον Μεταξά
Κλείνοντας, δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στον Ιωάννη Μεταξά. Η Χρυσή Αυγή πατάει πάνω στο «όχι του 1940». Χαιρετά τον Μεταξά, αποκαλώντας τον εθνικό ήρωα.
Είναι αλήθεια ότι αρχηγός του ελληνικού κράτος όταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο δικτάτορας Μεταξάς. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος χώρισε τους καπιταλιστές σε δύο στρατόπεδα. Η κάθε μία εθνική άρχουσα τάξη υπερασπιζόταν τα δικά της συμφέροντα. Ο δικτάτορας Μεταξάς δεν είπε «όχι» στον Μουσολίνι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά γιατί ήθελε να διατηρήσει ο ίδιος την εξουσία, ήθελε να παραμείνει ο ίδιος δικτάτορας της Ελλάδας.
Αυτό δεν τον κάνει ήρωα. Αυτό δεν μπορεί να ξεπλύνει το αίμα απ’ τους νεκρούς εργάτες της Θεσσαλονίκης τον Μάη του 1936. Εκείνες τις μέρες ξέσπασε μια εργατική εξέγερση σ’ όλη την Ελλάδα, μ’ απεργίες διαρκείας- κυρίως απ’ τους καπνεργάτες- καταλήψεις εργοστασίων και μεγάλες πορείες. Ο διορισμένος πρωθυπουργός- τότε- Μεταξάς με σφαίρες και νεκρούς μπόρεσε να καταστείλει την οργή του λαού και να γίνει δικτάτορας λίγους μήνες μετά.
Ο Μεταξάς δεν ήταν ήρωας, γιατί προσπάθησε να επιβάλλει ένα αυταρχικό καθεστώς, χωρίς ίχνος δημοκρατίας, με υποχρεωτική εξύμνηση του Αρχηγού Μεταξά, με νεκρούς αγωνιστές, με εξορίες, με φυλακές.
Ο ελληνικός λαός που πολέμησε το 1940 δεν υπερασπίστηκε το καθεστώς του Μεταξά. Ήθελε να αποκρούσει την επίθεση του Μουσολίνι, για να συνεχίσει μετά με τους εγχώριους φασίστες. Γι’ αυτό άλλωστε μαζικοποίησε το ΕΑΜ, γι’ αυτό πολέμησε μαζί με τον ΕΛΑΣ. Γιατί ήθελε να ξημερώσει μια νέα μέρα, όπου ο λαός θα ‘χει την εξουσία στα χέρια του.
Αυτός ο αγώνας συνεχίζεται και σήμερα!
Φοίβος- Σταύρος Μακρίδης, μέλος της συνέλευσης
[i] «Χίτλερ για χίλια χρόνια», Ν. Γ. Μιχαλολιάκος, περιοδικό ‘Χρυσή Αυγή’, Μάιος 1987.
[ii] «Ο Χίτλερ πέρα από την Ιστορία», Η. Κασιδιάρης, εφημερίδα ‘Χρυσή Αυγή’, 20/4/2011.
[iii] «Μεγάλος λιμός στην Ελλάδα», wikipedia.org.
[iv] «Η ίδρυση του ΕΑΜ «για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης»», Γ. Δημητρακόπουλος, site Χρυσή Αυγή, 1/10/2012 (http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-idrush-tou-eam-gia-thn-uperaspish-ths-sobietikhs-enwshs).
[v] Περιοδικό ‘Χρυσή Αυγή’, Οκτώβριος 1988.
[vi] «Τάγματα Ασφαλείας», Σ. Γκόλιας, περιοδικό ‘Αντεπίθεση’, Ιανουάριος 2000.
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΗΒΑΣ 